Babcia Sabcia podjęła się nowej misji.

Babcia Sabcia dobrze wie, że Ireneusz nie da rady napisać historii rodu. Skupi się na jakichś legendach,mitach, wspomnieniach, anegdotach a pominie to czego czytelnik naprawdę oczekuje i pożąda: statystyki, drzewo genealogiczne,daty, tabelki i.t.p. Sama więc się zabrała do dzieła. Sądziła,że w sali szkolnej będzie się mogła skupić. Niestety zaraz pojawiły się nieznośne zwierzaki.
 - Babciu Sabciu a czy Rupert był w koszuli podczas koronacji? - Zapytał Karolek.
-Ależ skąd - zaprotestowała babcia - przyniesiono brokatową narzutę i go nią przykryto. Od tego czasu zawsze używa się narzuty przy koronacji.
-A dlaczego to Ireneusz był księciem skoro koronowano Ruperta?- Zainteresowała się Karolcia.
-Najpierw był Rupert a Ireneusz zamieszkał bliziutko w domku dwóch pięknych panien. Jedna: ta piękniejsza, była mądra i oczytana w poważnej lekturze, druga czytywała tylko romanse i książki przygodowe.  Za to świetnie gotowała. Pierwsza spędzała czas na pogłębianiu wiedzy i pracy naukowej na rzecz skrzaciej społeczności , druga poświęcała czas Ireneuszowi. Gdy w końcu Rupert uznał, że nie chce mu się panować bo to wyczerpująca praca, Ireneusz był bliziutko i choć pieszo to i tak dotarł do pałacu jako pierwszy. Koronowano go a potem w dowód wdzięczności mianował Żorżettę hrabiną a o mnie całkiem zapomniał.
-A za co był wdzięczny Żorżetcie? - Zainteresowała się Anulka.
-Idźcie już. Pilnujcie aby Roch nie wyjechał bez was - poradziła zwierzaczkom babcia Sabcia.
Zwierzaczki wybiegły ale została jeszcze Walentyna - Nie zapomnij napisać, że jestem siostrą Ruperta Wspaniałomyślnego - żażądała.
No i skup tu się lalko - westchnęła w duchu babcia Sabcia a głośno powiedziała - ależ to będzie wynikało z drzewa genealogicznego.
-W takim razie koniecznie muszę sprowadzić to drzewo do mojego ogrodu - pomyśłała księżniczka Walentyna.